Greifswald otrzymał lubeckie prawa miejskie w 1250 roku. Ponad dwieście lat później 1456 roku został założony tam uniwersytet. Dzisiaj mieszka tu około 55 tysięcy mieszkańców i ponad 10 tysięcy studentów Uniwersytetu im. Ernsta-Moritza-Arndta.
Rozpoczęcie nowego semestru oraz zmiana generacji studenckiej nadaje miastu rytm życia. Fakultety takie jak teologia, prawo, medycyna istniały już w roku założenia uniwersytetu tj. w 1456 roku. Budynki uniwersyteckie znajdują się na Starym Mieście oraz na nowym osiedlu akademickim.
To piękne miasto jest nie tylko pełnym uroku miejscem do życia, lecz także dla odwiedzających go turystów. Z tego powodu Greifswald nazywany jest tajemniczą stolicą kultury północy.
Od 1993 roku to stare uniwersyteckie i hanzeatyckie miasto jest członkiem Euroregionu Pomerania.
W latach 1648-1815 Greifswald, jak i cały region pomorski, należał do Szwedów. Obok uniwersytetu w Rostoku, uniwersytet greifswaldzki jest najstarszym uniwersytetem w Europie północnej i tym samym był najstarszym uniwersytetem szwedzkim. Odgrywa to ważną rolę na szlaku turystycznym „Szwedzka droga” (Schwedenstraße).
Kościoły gotyckie zbudowane z wypalanej cegły oraz historyczne domy z dwuspadowymi dachami stanowią pamiątkę czasów hanzy.
Kościół Mariacki położony jest w północno-wschodniej części Starego Miasta. Jest to prawdopodobnie najstarsze miejsce w mieście. Pierwsze wzmianki o trzech monumentalnych kościołach parafialnych wykonanych z czerwonej cegły pochodzą z roku 1280. Wysoki szczyt kościoła Mariackiego z 1360 roku, potężny dach oraz szeroka wieża tworzą jeden z najpiękniejszych kościołów w Niemczech północnych. Ambona tego kościoła z 1587 roku pokazuje obok Martina Lutra i Philippa Melanchtona a także pomorskiego reformatora Johanessa Bugenhagena. Poniżej chóru na ścianie widoczna jest tablica pamiątkowa burmistrza i założyciela uniwersytetu Heinricha Rubenowa, który w 1462 roku został zamordowany przez swoich wrogów.
Wystrój kościoła, jak i wszystkich kościołów w Greifswaldzie, pochodzi z wczesnego XIX wieku, podobnie jak kopia obrazu Correggio „Święta noc” malarza Friedricha Augusta von Klinckowstrȍm, który w 1806 roku został zdobyty jako obraz ołtarzowy.
Na północno-zachodniej ścianie wieży widoczne jest spektakularne malowidło ścienne pochodzące z 1545 roku. Obraz ten przedstawia martwego wieloryba na plaży Wieck. To, że przeszłość nie należała do spokojnych czasów widać po śladach kul armatnich we wschodniej ścianie, przypominające o ostrzelaniu Greifswaldu przez wojska Wielkiego Elektora Brandenburgii w 1678 roku. Na południowej stronie znajduje się kaplica Św. Anny poświęcona w 1411 roku. Późnogotycki styl architektoniczny wskazuje na wpływ szkoły budowniczej, Hinricha Brunsberga ze Szczecina.
We wschodnie części rynku znajdują się dwa gotyckie domy z wypalanej cegły o dwuspadowych dachach. Stanowią one największą ozdobę greifswaldzkiego rynku. Glazurowane i nieglazurowane cegły zdobią razem z framugami i wytwornym gotyckim ornamentem , mieszkalny spichlerz przy Markt 11 pochodzący z początku XV wieku. Zrekonstruowany w 1995 roku dwuspadowy dom znajdujący się przy Markt 13 został zbudowany już przed 1300 rokiem. W jego piwnicy można jeszcze podziwiać średniowieczne belki konstrukcyjne. Budynek ten służy obecnie jako browar.
Aby wybudować duży pruski budynek poczty w 1896 roku zburzone zostały cztery domy o dwuspadowych dachach, w których znajdowały się uniwersytecka sala piwna oraz karczma Rehberga, w których gościli się kiedyś car Piotr I oraz szwedzki król Gustaw IV. Adolf.
Z ratuszem, położonym pomiędzy rynkiem głównym, a byłym targowiskiem rybnym, konkurują domy mieszczan i olbrzymie wieże kościoła Mariackiego i Katedry Św. Mikołaja.
Ratusz jest siedzibą burmistrza, urzędu miasta i rady miejskiej. Dwie gotyckie nawy z wypalanej cegły w piwnicy świadczą o jego średniowiecznym pochodzeniu. Pierwsze wzmianki o ratuszu znajdujemy w dokumentach z 1349 roku, w których ratusz widnieje jako dom handlowy („Kophus”).
Arkady zostały otwarte w latach 1935/36. Godna uwagi jest sala obrad znajdująca się w ratuszu, której wyposażenie wykonane zostało przez Balthasara Brauna oraz braci Holzerlanden w połowie XVIII wieku. Drzwi ratusza wykonane są z brązu, a ich wykonawcą jest Jo Jastram. Nawiązują one do pamiętnego zdarzenia pod koniec II wojny światowej, kiedy to miasto nie stawiając oporu poddało się Armii Sowieckiej.
Katedra Św. Mikołaja została dedykowana patronowi żeglarzy i kupców. To właśnie w niej Caspar David Friedrich został ochrzczony. W odróżnieniu od kościoła Mariackiego, katedra zbudowana jest na wzór bazyliki z wysoką nawą główną i niższymi nawami bocznymi. Jej aktualny neogotycki styl to rzadkie osiągnięcie – rezultat prac restauracyjnych z lat 80. , opartych na dekoracji wnętrza wykonanych w latach 1824-1833 przez Christiana Johanna Gottlieba Giese.
Ołtarz, ambona i organy przednie są dziełami brata C.D. Friedricha, mistrza stolarki Joachima Christiana Friedricha.
Wyjątkowo godne uwagi są odkryte gotyckie wartościowe malowidła ścienne datowane na ok. 1400 rok. Krzyż w północnej nawie bocznej i główny ołtarz wykonane zostały przez rzeźbiarza z miasta Kiel, Hansa Kocka (1988/89). Dopiero w trakcie założenia uniwersytetu kościół parafialny stał się katedrą, która była kościołem kolegiatów z 20-stoma kanonikami. Wypromowani nauczyciele uniwersytetu zarabiali w ten sposób na życie. Tak zwana tablica Rubenowa, średniowieczna tablica wotywna, jest ważnym znakiem tego okresu.
Główny budynek uniwersytetu został zaprojektowany i wybudowany pomiędzy 1747 a 1750 rokiem przez greifswaldzkiego matematyka, profesora Andreasa Mayera. Główna fasada uwieńczona jest pruskim herbem królewskim, a południowa strona herbem książąt pomorskich. Tutaj obok rektoratu znajduje się jedna z najpiękniejszych auli barokowych w północnych Niemczech oraz sala soboru – gdzie zgromadzone są portrety profesorów wykonane przez Wilhelma Titela w latach 1835-1856. Dziełami sztuki uniwersytetu opiekuje się kustosz.
Neogotycki pomnik Rubenowa został zaprojektowany przez berlińskiego architekta, Augusta Stülera. Jego inauguracja odbyła się w 1856 roku na 400-lecie uniwersytetu.
Uroczystość poprowadzona była przez króla Friedricha Wilhelma IV. Piedestał przyozdobiony jest medalionem portretowym Heinricha Rubenowa. W niszy natomiast znajdują się posągi władców Pomorza, Szwecji i Prus. Figury w narożnikach reprezentują cztery klasyczne fakultety uniwersytetu. Osoba po lewej stronie portretu Rubenowa przedstawia Ernsta Moritza Arndta, reprezentującego wydział filozofii. To właśnie jego imię od 1933 roku nosi uniwersytet. Z okazji 550-lecia uniwersytetu w 2006 roku, plac został na nowo ukształtowany. Co roku studenci i absolwenci obchodzą tu „Alumni”.
W bezpośrednim sąsiedztwie uniwersytetu znajduje się kościół Św. Jakuba, w średniowieczu – kościół nowego miasta. Około 1400 roku jego konstrukcja składająca się z dwóch naw głównych została zmieniona. Od tamtego czasu kościół posiada trzy nawy i dodany został chór. Podczas wojen Napoleońskich kościół Św. Jakuba służył jako piekarnia polowa, magazyn i stajnia. W tym samym czasie kościół Mariacki używany był jako spichlerz. Jedenaście lat później, po pożarze wieży w 1955 roku, kościół otrzymał nową iglicę; rok wcześniej został wyposażony w nowe organy. Prace restauracyjne zostały ukończone w 1975 roku, po ukończenia kościoła zimowego.
Pierwsze wzmianki o baszcie (Fangenturm) znajdują się w dokumentach z 1329 roku. Baszta ta jest symbolem budowli fortyfikacyjnych na rzece Ryck. W latach 1774-1826 służyła ona jako obserwatorium astronomiczne. Od 1999 roku swoją siedzibę ma tam stowarzyszenie Museumhafen.
Rzeka Ryck kształtuje naturalną granicę starego miasta na północy. W czasach nowożytnych znajdowała się tutaj pierwsza fabryka kredy Friedricha z Hagenow, która przerabiała kredę z wyspy Rugii, a także stocznie statków i łodzi oraz huta żelaza. Wojskowa łaźnia wywołała publiczny skandal, gdyż kąpiele nagich żołnierzy były na porządku dziennym. Dzisiaj znajdują się tam tradycyjne statki Museumhafen, obiekty sportowe i nowoczesna stocznia jachtowa. Wszystko to wskazuje na morski charakter Greifswaldu.
