
Fryderyk II w swoim testamencie zawarł słowa: „Żyłem jak filozof i jak filozof – bez przepychu i ceremonii – chcę być pochowany”. Zanim jeszcze przystąpiono do budowy Pałacu Sanssouci, król spacerując po „ łysym wzgórzu” miał wizję stworzenia krypty, miejsca swego pochówku.